- 154 -

1355, 4 XI, Wrocław (Wratislauia)

proxima fer. quarta post diem omnium sanctorum

Konrad de Falkenhain (Conradus), starosta wrocławski, stwierdza, że w jego obecności Bernard de Owlok (Bernardus) sprzedał za 100 grzywien Małgorzacie zwanej Buessin de Bedrawa (Margaretha) swój folwark Chwalimierz k. Środy Śl. (Frankendal) oraz l łan oczynszowany tamże, wraz ze wszystkimi prawami. Nabytki te po śmierci Małgorzaty (Margaretha) mają stać się własnością Małgorzaty (Margaretha), jej córki, a żony Bernarda, który nie ma mieć do tych nabytków praw dziedzicznych, a braci swych Franzcka (Franzcko) i Gunczlina (Gunczlinus) de Cyrn wybiera swoimi opiekunami. Wystawca zatwierdza tę sprzedaż.

Świadkowie: Arnold de Pok (Arnoldus), Schibchinus de Czetschow, Jano de Porsnicz - rycerze, Jeszko ze Smolca k. Wrocławia (Jesco de Smolcz), Henryk de Kalaw (Henricus), Paszko Reynbabe (Pascho) - feudałowie, i Dythmarus, kanclerz.

Kopia: łac., AP Wrocław, Rep. 16, sygn. 2 A, s. 236-237.
Regest: tamże. Akta m. Wrocławia, sygn. C 24, l, s. 127.

Bernard de Owlok zwany jest również jako Werner de Owlok.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Regesty Śląskie - tom III - 1355 - 1357 - Opracowała Janina Gilewska-Dubis
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo PAN